We hebben de neiging om in de beste toekomst te geloven en het heden te onderschatten. Mee eens, dit is oneerlijk voor vandaag. Maar het feit dat we hier en nu niet gelukkig kunnen zijn, is er een diepe betekenis, volgens de sociaal psycholoog Frank Macandru.
In de jaren negentig leidde psycholoog Martin Seligman een nieuwe richting in de wetenschap-een positieve psychologie die het fenomeen geluk in het onderzoekscentrum plaatste. Deze beweging pakte de ideeën van de humanistische psychologie, die uit het einde van de jaren 1950 benadrukte hoe belangrijk het is voor iedereen om hun potentieel te realiseren en hun eigen betekenis in het leven te creëren.
Sindsdien zijn duizenden onderzoek uitgevoerd en zijn honderden boeken gepubliceerd met uitleg en vragen hoe ze persoonlijk goed kunnen bereiken -. Alleen of we gelukkiger werden? Waarom peilingen aantonen dat onze subjectieve tevredenheid met het leven al meer dan 40 jaar ongewijzigd is gebleven?
Dat als alle inspanningen om geluk te bereiken slechts een vergeefse poging zijn om tegen de stroom te varen, omdat we meestal zijn geprogrammeerd om ontevreden te blijven?
Het is onmogelijk om alles te krijgen
Een deel van het probleem is dat geluk geen geheel is. De dichter en filosoof Jennifer Hekht in het boek “The Myth of Happiness” suggereert dat we allemaal verschillende soorten geluk ervaren, maar ze vullen elkaar niet noodzakelijkerwijs aan. Sommige soorten geluk kunnen zelfs in strijd zijn.
Met andere woorden, als we in één ding erg gelukkig zijn, ontneemt het ons de mogelijkheid om volledig geluk in iets anders te ervaren, de derde … het is onmogelijk om allerlei geluk tegelijkertijd te krijgen, vooral in grote hoeveelheden.
Stel je bijvoorbeeld een volledig bevredigend, harmonieus leven voor, dat is gebaseerd op een succesvolle carrière en een goed huwelijk. Dit is het geluk dat voor een lange periode wordt geopenbaard, het wordt niet meteen duidelijk. Het vereist veel werk en het verlaten van enkele tijdelijke genoegens, zoals frequente partijen of spontane reizen. Het betekent ook dat u niet te veel tijd kunt besteden aan bijeenkomsten in het gezelschap van vrienden.
Maar aan de andere kant, als je te geobsedeerd bent door je carrière, zullen alle andere geneugten van het leven worden vergeten. Als het niveau van geluk in het ene gebied toeneemt, dan neemt het onvermijdelijk af in het andere.
Rainbow verleden en toekomst, vol mogelijkheden
Dit dilemma is ook gecompliceerd door de manier waarop de hersenen het gevoel van geluk verwerkt. Een eenvoudig voorbeeld. Onthoud hoe vaak we een zin beginnen uit de zin: “Het zal geweldig zijn als … (ik ga naar het instituut, een goede baan vinden, trouwen, enz.P.) “. Oudere mensen beginnen met een voorstel met een iets andere zin: “Het was waar, het was geweldig wanneer. “
Denk na over hoe zelden we het over het huidige moment hebben: “Hoe geweldig is het nu …” Natuurlijk is het verleden en de toekomst niet altijd beter dan het heden, maar we blijven denken.
Deze overtuigingen blokkeren dat deel van de geest dat bezig is met gedachten over geluk. Alle religies zijn van hen gebouwd. Hebben we het over Eden (toen alles zo geweldig was!) of over het beloofde onbegrijpelijke geluk in het paradijs, Valhalla of op Vaikuntha, is eeuwig geluk altijd een wortel die aan een magische toverstok hangt.
Waarom werkt de hersenen zo?? De meeste zijn te optimistisch – we hebben de neiging te denken dat de toekomst beter zal zijn dan het heden.
Om deze functie aan studenten aan te tonen, vertel ik ze aan het begin van het nieuwe semester welke gemiddelde score de afgelopen drie jaar heeft ontvangen door mijn studenten. En dan vraag ik hen anoniem om te informeren welke beoordeling ze zelf verwachten te krijgen. Het resultaat is ongewijzigd: de verwachte beoordelingen zijn altijd veel hoger dan die waarvoor elke specifieke student zou kunnen tellen. We geloven koppig in het beste.
Cognitieve psychologen onthulden een fenomeen, dat het “principe van Pollyanna” werd genoemd. De term is ontleend aan de naam van het boek van de Amerikaanse schrijver van de Amerikaanse kinderen Eleanor Porter Pollianna, gepubliceerd in 1913.
De essentie van dit principe is dat we de aangename informatie uit het verleden zullen reproduceren en onthouden. De uitzondering is mensen die vatbaar zijn voor depressie: ze verbergen meestal in eerdere mislukkingen en teleurstellingen. Maar de meeste richten zich op goede dingen en vergeten de dagelijkse problemen snel. Daarom lijken de goede oude tijd zo vriendelijk.
Zelfverdediging als een evolutionair voordeel?
Deze illusies met betrekking tot het verleden en de toekomst helpen de psyche een belangrijk adaptief probleem op te lossen: een dergelijke onschuldige zelfbevordering stelt je in feite in staat om in de toekomst te blijven. Als het verleden geweldig is, dan kan de toekomst nog beter zijn, en dan moet je inspanningen leveren, een beetje meer werken en uit de onaangename (of bijvoorbeeld https://prostaatmassage.com/wanneer-is-de-procedure-noodzakelijk/ gewone) aanwezigen komen.
Dit alles verklaart het vluchtige geluk. Onderzoekers van emoties hebben al lang geweten wat een hedonistische loopband wordt genoemd. We werken hard om het doel te bereiken en kijken uit naar het geluk dat het zal brengen. Maar helaas, na een korte -termijnoplossing voor het probleem, rollen we snel terug naar de initiële niveau (niet) tevredenheid met het gebruikelijke bestaan en dan achter een nieuwe droom achtervolgen, die ons zeker zal maken – ons gelukkig zal maken.
Mijn studenten woeden als ik erover praat. Ze verliezen hun geduld als ik doorschem dat ze over 20 jaar gelukkig zullen zijn als nu. In de volgende les kunnen ze worden geïnspireerd door het feit dat ze zich in de toekomst met nostalgie zullen herinneren hoe gelukkig ze waren op de universiteit.